W Fitness Clubie zwykła woda mineralna niegazowana, ale w domu od kilku dni stoi i czeka na mnie dzbanek z wodą mineralną w której pływa kilka grubszych plastrów z większej cytryny Dzis pojawil sie nowy objaw, nie wiem jak go traktowac ale zestresowalem sie cholernie. Doslownie 20min temu - bulgotanie jakies w brzuchu tak bardziej po lewej ale w okolicach srodka. Takie jakby woda sie zagotowala dziwne uczucie, bulgotanie czy cos takiego 3 Odpowiedzi. Woda w brzuchu może oznaczać marskość wątroby. Jest to większość przypadków wody w brzuchu. Około 10% przypadków wody w brzuchu oznacza nowotwór. Wodobrzusze jest to stan, w którym występuje nadmierna ilość płynu w jamie brzusznej w wyniku zaburzeń w obrębie układu moczowego i/lub jelit. Może być spowodowane Ale to wcale nie oznacza, iż można tę przypadłość bagatelizować. Torbiel na wątrobie może ulec pęknięciu, a jej wypełnienie przelać się do jamy otrzewnej. To już stanowi zagrożenie dla zdrowia czy życia. Odpowiedź na pytanie czy konkretna torbiel na wątrobie jest groźna zależy od przyczyny jej powstania. Nie wiem co mam zrobic.Moja dzidzia w brzuchu tak pije wode ze musze dziennie pic dwa litry zeby starczylo.No i to bulgotanie w brzuchu.Pozd -- Moje dziecko urodzi sie za N, 26-06-2005 Forum: Niemowlę - woda A nie zbliża ci się miesiączka? W moim przypadku brzuch tak jakby mi pęcznieje przed i w trakcie miesiączkowania. Jeśli to nie to, to może jesz coś co powoduje Twoje zwiększenie brzucha. pB1ZJ1. Lenag0 22 maja 2012, 19:31 Hej!Gdy zapytałam kiedyś na Vitalii kiedy najlepiej podczas treningu pić wodę odpowiedzieli mi: przed i w trakcie. Niedawno przypomniałam sobie te słowa i spróbowałam wcielić je w życie. I tu pojawił się dziwny przypadek, którego nie potrafię zrozumieć..Otóż gdy biegam (prędkość to 8-10 km/h, więc jest to wolny bieg) i nie piję to wszystko jest w porządku. Natomiast jeżeli po drodze, w trakcie mojego godzinnego 'treningu' napiję się ze 2-3 łyki zwykłej wody mineralnej, to jest masakra. W brzuchu zaczyna mi ,,bulgotać" ta woda. Przy okazji cały mój brzuch bulgocze (gdy go łapię to on się centralnie rusza!), mi robi się niedobrze i muszę zwolnić do marszu. Ale gdy maszeruję - ta woda nadal mi bulgocze, a mi przy okazji zaczyna się odbijać. I taki stan trwa ok. 5 minut, po czym gdy znów zawczynam biegać to bulgotanie nawraca, nawet jeżeli niczego się już nie napiję..Bardzo proszę was o wyjaśnienie o co chodzi (rozumiem, że przy szybkim biegu może się tak dziać, ale ja biegam praktycznie truchtem i staram się w ogóle nie podskakiwać przy tym) i dlaczego niektórzy mogą pić wodę podczas biegania, a ja nie? :( Jakie mogą być przyczyny? Dołączył: 2012-04-02 Miasto: Łódź Liczba postów: 577 22 maja 2012, 19:34 dużo jesz przed treningiem? Ile godzin czekasz, by biegać? Może wcześniej za dużo przy jedzeniu pijesz? Lenag0 22 maja 2012, 19:36 dużo jesz przed treningiem? Ile godzin czekasz, by biegać? Może wcześniej za dużo przy jedzeniu pijesz? Nigdy nie jem przez godzinę przed treningiem (zazwyczaj dochodzi nawet do 2 godzin). Podczas jedzenia staram się nie pić nic, żeby nie mieć wzdęć. Piję dprzed jedzeniem i potem jak chwycę jakąś wodę to i po jedzeniu, ale to nie jest więcej niż 0,7 litra w ciągu tych 2 godzin. Dołączył: 2011-03-27 Miasto: Skoki Liczba postów: 400 22 maja 2012, 19:37 ja podczas ćwiczeń w ogóle nie piję chyba, że leciutko zmoczę usta, jak mi bardzo wyschną, bo w przeciwnym razie mam podobnie do Ciebie. Nawet brzuszków bym nie zrobiła, a co dopiero bieganie... Rekomendowane odpowiedzi Gość Agata Zgłoś odpowiedź Napisano 16 Czerwiec 2010 Lekarz podejrzewa ze mam powiekszone wezly chlonne w woda w brzuchu moze miec zwiazek z nowotworem?Moja mama miala raka i miala duzo wody w o odpowiedz. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość stapler Zgłoś odpowiedź Napisano 18 Czerwiec 2010 Tak, rozsiew nowotworowy może powodować wodobrzusze. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Komentujesz jako gość. Jeśli posiadasz konto, zaloguj się. Dodaj odpowiedź do tematu... × Wklejono zawartość z formatowaniem. Usuń formatowanie Maksymalnie dozwolone są tylko 75 emotikony. × Odnośnik został automatycznie osadzony. Przywróć wyświetlanie jako odnośnik × Przywrócono poprzednią zawartość. Wyczyść edytor × Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL. Wstaw inne media Wstaw swój załącznik Wstaw grafikę z URL × Komputer Tablet Smartfon Publikując wiadomość oświadczasz, że zapoznałeś się z regulaminem forum oraz polityką prywatności i akceptujesz ich postanowienia. Zaloguj się, aby obserwować tę zawartość Obserwujący 0 Dziś jest:Czwartek, 4 sierpnia 2022, Imieniny: Dominiki, Jana Witaj na - forum medyczne portalu Możesz tu poszukać porady lekarza, laryngologa, ginegkologa, stomatologa, neurologa, bądź innego specjalisty, porozmawiać o chorobach, lekach, zdrowiu, znaleźdź odpowiednią dietę. Zapraszamy do dyskusji na tematy zdrowia i urody na forum medycznym Forum medyczne Fora tematyczneZdrowie kobietyZdrowie mężczyznyZdrowie dzieckaDiety, odchudzanie, odżywianieLeki, preparaty, suplementyMedycyna, leczenie, opiekaUroda, kosmetykiPrawo medyczneLekarze i specjaliściLekarz RodzinnyAlergologAndrologAnestozjologChirurgInternistaDermatologDiabetologDietetykEndokrynologFizjoterapeuta GastrologGenetykGeriatraGinekologHematologHistopatologHomeopataKardiologLaryngologLogopedaNefrologNeurologOnkologOrtodontaOrtopedaPatomorfologPadiatraPołożnikProktologPsychiatraPsychologPulmonologRadiologRehabilitantReumatologSeksuologStomatologUrologOkulistaMedyczne różnościTargiWykłady, prelekcje, warsztatyOgłoszenia, reklamy, Gastrolog forum Zaloguj się Wodobrzusze (Ascites) Otrzewna (peritoneum), błona surowicza łącznotkankowa składa się z dwóch blaszek: otrzewnej ściennej - wyścielającej ściany jamy brzusznej i miednicy od wewnątrz i drugiej blaszki - otrzewnej trzewnej, która, jak sama nazwa wskazuje, pokrywa całkowicie lub częściowo trzewia. Jama otrzewnowa to przestrzeń znajdująca się między dwiema blaszkami otrzewnej - u mężczyzn całkowicie zamknięta, u kobiet łączy się ze środowiskiem zewnętrznym za pośrednictwem jajowodu, jego ujścia brzusznego. W warunkach prawidłowych otrzewna produkuje płyn, który otaczając organy zwilża ich ściany zmniejszając tarcie - pełni funkcję ochronną. Płyn surowiczy obecny jest w jamie otrzewnowej zawsze, w niewielkiej ilości, w sumie do około 20 ml. W warunkach fizjologicznych jego ilość w jamie otrzewnowej stanowi wynik różnicy między procesem aktywnego wytwarzania i wchłaniania. Fizjologicznie stan ten jest w równowadze. Produkcja płynu zależy od wielu czynników, od ciśnienia onkotycznego, ciśnienia wrotnego, dystrybucji elektrolitów i wody w organizmie. Do akumulacji płynu w jamach ciała dochodzi w wyniku nadprodukcji lub upośledzenia jego drenażu. Wodobrzusze samo w sobie nie jest chorobą. Jest to objaw wielu patologii nie tylko w obrębie jamy brzusznej, ale również patologii innych, odległych organów i narządów bądź ogólnoustrojowych zaburzeń homeostazy. Najczęstszą przyczyną wodobrzusza są choroby wątroby i dróg żółciowych. Zwykle woda jest utrzymywana w krwioobiegu dzięki ciśnieniu onkotycznemu - którego prawidłowy poziom gwarantują albuminy, produkowane przez wątrobę. Niedostateczna produkcja białek skutkuje większą skłonnością wody do przenikania do tkanek otaczających, tworzenie obrzęków - na kończynach, tułowiu, w okolicy kręgosłupa u pacjentów leżących, oraz przesięków w jamach ciała - w opłucnej, osierdziu i jamie otrzewnej - rysując obraz kliniczny wodobrzusza. Choroby wątroby najczęściej powikłane wodobrzuszem to: marskość wątroby jako skutek wieloletniego nadużywania alkoholu, wirusowych zapaleń wątroby (B i C), ostra niewydolność wątroby jako rezultat uszkodzenia komórek wątrobowych przez leki (np. paracetamol, halotan) i ich ostre przedawkowanie, toksyny (grzyby), infekcje, przerzuty nowotworowe powoli zajmujące miąższ wątroby i zmniejszające ilość metabolicznie aktywnej tkanki. W diagnostyce przyczyn wodobrzusza nie należy pomijać także chorób układu krążenia, a w szczególności przewlekłej niewydolności serca. Niewydolność prawokomorowa powoduje zastój krwi w naczyniach żylnych (żyła główna górna i dolna, z postępem procesu chorobowego - w mniejszych żyłach krążenia systemowego, w krążeniu wrotnym), prowadząc do obrzęków obwodowych kończyn oraz przesięków do jam ciała. Poza tym długotrwały zastój krwi - przekrwienie bierne tkanek i narządów - prowadzi do ich niedotlenienia i wtórnie zaostrzenia choroby podstawowej. Ostre i przewlekłe choroby trzustki prowadzą do wodobrzusza na szereg różnych sposobów. W przypadku ostrego zapalenia trzustki przesięk płynu do jamy otrzewnej stanowi część odpowiedzi na infekcję. Przewlekłe zapalenie trzustki natomiast to proces ciągnący się przez lata, który przede wszystkim wiązać należy z niedożywieniem i zmniejszeniem całkowitego zapasu białka w organizmie prowadząc do spadku ciśnienia onkotycznego krwi i do ułatwionych przesięków płynu do przestrzeni trzecich. Wodobrzusze może być jedynym objawem choroby nowotworowej, może też być jednym z wielu jej objawów. Pojawić się może jako efekt rozsiewu choroby bądź skutek leczenia onkologicznego. Nowotwory, w przypadku których często dochodzi do rozwoju wodobrzusza to: przerzuty raka piersi, płuc, jelita grubego, żołądka, trzustki, jajnika, macicy (rak endometrium) oraz pierwotne nowotwory otrzewnej i śluzak rzekomy otrzewnej. Przyczyn wodobrzusza w przebiegu procesu nowotworowego może być wiele. Komórki nowotworowe, jako obce, rozprzestrzeniając się w otrzewnej bezpośrednio drażnią ją powodując miejscową reakcję zapalną – obronną - prowadząc do większej produkcji płynu i gromadzenia go w jamie otrzewnej. Poza zdolnością szybkich podziałów, komórki nowotworowe mają niekiedy tendencję do produkcji substancji (stymulantów), które pobudzają ich własny wzrost i rozrost, a poza tym zwiększają neoangiogenezę. Naczynia guza cechuje większa przepuszczalność i słabość ścian co nasila gromadzenie płynu puchlinowego. Enzymy wydzielane przez komórki nowotworowe (metaloproteinazy macierzy - MMP) służą im do niszczenia i remodelowania zrębu tkankowego w procesie szerzenia się przerzutów, np. w otrzewnej. Miejscowy rozsiew nowotworu nasila procesy odpowiedzi zapalnej i produkcję płynu. W przypadku bardziej zaawansowanych nowotworów, z metaplazją do wątroby, przebudowa gruczołu prowadzi do zmniejszenia jej potencjału detoksykacyjnego, spadku produkcji białek i nasilenia skłonności do przesięków. Poza tym ucisk naczyń wewnątrzwątrobowych blokuje odpływ krwi z wątroby, powoduje wzrost ciśnienia w krążeniu wrotnym i narastanie wodobrzusza w mechanizmie podobnym, jak ma to miejsce w przypadku zaawansowanej niewydolności wątroby z marskością. Ucisk naczyń limfatycznych, ich bezpośredni naciek bądź zatory komórek guza prowadzą do niedrożności małych naczyń limfatycznych lub przewodu piersiowego, a co za tym idzie upośledzeniem odpływu i gromadzeniem się chłonki w jamach ciała. Należy zwrócić poza tym uwagę, że pacjent obciążony nowotworowo diagnozowany w momencie znacznego zaawansowania choroby może prezentować cechy niedożywienia białkowego bądź białkowo-kalorycznego. Niedobory białkowe predysponują do obrzęków - w związku z tym należy pomyśleć o wyrównaniu metabolicznym, podjęciu prób żywienia pozajelitowego czy dojelitowego, gdy istnieją cechy wyniszczenia, i kontroli wagi by nie przeoczyć momentu narastania wodobrzusza. W badaniu fizykalnym zwraca uwagę zmiana wyglądu brzucha, w zależności od objętości zawartego w jamie otrzewnej płynu i ciśnienia wewnątrzotrzewnowego. Jeśli ilość płynu jest umiarkowana, nie stwierdza się nic więcej poza niewielkim uwypukleniem bocznych części brzucha i spłaszczeniem środkowej części w pozycji leżącej, niewłaściwe wystawanie najniższej części brzucha przy ułożeniu chorego na boku oraz wypełnienie dolnej części jamy brzusznej w pozycji stojącej. W stanach bardziej zaawansowanych, gdy ilość płynu jest dostatecznie duża, brzuch jest gładki, napięty, kuliście wysklepiony powyżej linii żeber, ze spłaszczeniem pępka lub jego wysklepieniem. Kształt brzucha podlega niewielkim zmianom (zależnie od postawy i pozycji pacjenta). Skóra brzucha jest błyszcząca, śliska, napięta, powierzchowne żyły mogą być rozszerzone. Podczas palpacji płyn daje wyraźną falę chełbotania. Opukując stwierdza się przytłumienie lub stłumienie odgłosu w najniżej położonych częściach brzucha, zmiany przesuwają się wraz ze zmianą postawy i przemieszczeniem płynu. W pozycji leżącej na grzbiecie stłumienie odgłosu opukowego dotyczy bocznych części brzucha, a na szczycie stwierdza się odgłos opukowy bębenkowy (jako efekt uderzeń w wypełnione gazem, unoszone przez płyn pętle jelit). Analogicznie, w pozycji kolanowo-łokciowej, nad obu częściami bocznymi brzucha stwierdza się odgłos opukowy bębenkowy, podczas gdy stłumienie dotyczy śródbrzusza. Jeśli płyn w wodobrzuszu jest otorbiony, zmiany opukowe, zależne od zmian postawy, mogą nie występować, natomiast stłumienie opukowe będzie stałe w rzucie otorbionego płynu. Poza objawami brzusznymi zauważyć należy inne objawy: trudności z oddychaniem i duszność na skutek wyższego ustawienia przepony spychanej przez nadciśnienie w jamie brzusznej, tor oddechu najczęściej piersiowy, oddechy krótkie, częste, klatka piersiowa słabo ruchoma. Przy osłuchiwaniu uderzenie koniuszkowe przemieszcza się ku górze i na zewnątrz, może wystąpić tachykardia i labilne ciśnienie tętnicze oraz problemy z oddawaniem moczu i zmiany rytmu wypróżnień na skutek zmiennych ciśnień i ucisku na jelita. W diagnostyce wodobrzusza bardzo istotny jest wywiad oraz badanie fizykalne. Wielokrotnie jest ono bowiem objawem patologii toczącej się w jamie brzusznej, ale bywa, że stanowi jeden z symptomów ogólnoustrojowej patologii. W badaniu fizykalnym należy zwrócić uwagę na inne cechy mogące świadczyć o dysfunkcji wątroby jako częstej przyczyny wodobrzusza (wybroczyny i krwawienia, epizody żółtaczki, świąd, zaburzenia świadomości, objawy psychiczne). Obecność masy patologicznej wyczuwalnej przez powłoki powinna zwrócić uwagę na duże prawdopodobieństwo procesu rozrostowego. Istotne jest by w badaniu fizykalnym nie pominąć badania węzłów chłonnych. Wywiad należy nakierować na zmiany w charakterze objawów na przełomie ostatnich kilku tygodni. Istotna jest przeszłość onkologiczna, jak i internistyczna pacjenta, przebyte choroby, choroby towarzyszące i wywiad rodzinny. Diagnostykę laboratoryjną należy poszerzyć o markery nowotworowe (antygen rakowo-płodowy CEA, antygen raka jajnika CA 125 i α-fetoproteinę AFP), pełen panel wątrobowy, trzustkowy, markery stanu zapalnego, przeciwciała HCV, HBV, panel żywieniowy. Z badań obrazowych przydatne są RTG jamy brzusznej w pozycji stojącej, USG oraz tomografia komputerowa jamy brzusznej i miednicy. Poza tym niejednokrotnie podejmuje się nakłucia otrzewnej celem odbarczenia płynu, zarówno diagnostyczne jak i terapeutyczne. Sam wygląd płynu i jego morfologia dają dużo cennych informacji na temat potencjalnych przyczyn stanu pacjenta, wpływa na rozszerzenie diagnostyki, która ma na celu wykluczenie bądź potwierdzenie tła infekcyjnego, wysiękowego zapalenia trzustki lub nowotworowego. Pobrany płyn należy przesłać do pracowni histopatologicznej celem oznaczenia markerów nowotworowych oraz badania cytologicznego. Najczęściej oznacza się antygen rakowo CEA (rak jelita grubego), CA-125 (rak jajnika), CA 19-9 (rak trzustki, rak żołądka) i α-fetoproteinę AFP podwyższoną w pierwotnych nowotworach komórki wątrobowej. W przypadku mesothelioma możemy obserwować podwyższony poziom CA-125, a także innych markerów, takich jak CA-19-9. Podwyższony wzrost markerów CA-125 i CEA może być obecny zarówno w raku jelita grubego jak i raku jajnika. To samo dotyczy CA 19-9 i raka trzustki oraz żołądka. W związku z tym przed podjęciem decyzji odnośnie terapii powinno się uzyskać materiał histologiczny potwierdzający rodzaj i typ nowotworu. Wodobrzusze będące wynikiem rozsiewu nowotworowego w otrzewnej stanowi około 10 % wszystkich przypadków patologicznego gromadzenia się płynu w jamie otrzewnej. Objawy wodobrzusza pojawią się u 15-50 % chorych onkologicznych. Bywają one pierwszymi objawami procesów nowotworowych, są zwiastunem terminalnej fazy choroby i w większości przypadków niekorzystnym czynnikiem rokowniczym. Zahamowanie gromadzenia się płynu w jamie otrzewnej poprawia komfort życia, a nawet może je przedłużyć. Zabiegi, często czysto paliatywne, stosowane z dobrym skutkiem w wodobrzuszu w przebiegu marskości wątroby, w przypadku wodobrzusza nowotworowego często nie przynoszą zadowalającego efektu. Nowotwory, które są najczęściej przyczyną wodobrzusza to: rak jajnika, rak trzustki i dróg żółciowych, rak żołądka, rak przełyku, rak jelita grubego, rak piersi. Rzadziej występujące, ale w zaawansowanej postaci manifestujące się wodobrzuszem to pierwotny rak gruczołowy otrzewnej, mesothelioma i śluzak rzekomy otrzewnej (pseudomyxoma peritonei). Ten ostatni wywodzi się najczęściej z wyrostka robaczkowego albo jajnika. Kliniczne objawy sugerujące gromadzenie się płynu w jamie otrzewnej obejmują: powiększenie się obwodu brzucha, bóle rozlane, słabo umiejscowione, nudności i wymioty, jadłowstręt, większy wysiłek oddechowy, a co z tym związane - duszność i zmęczenie. Metody postępowania nie są jednoznacznie określone, bowiem to stan kliniczny pacjenta dyktuje najlepszą postępowanie lecznicze, szczególnie, gdy działania mają aspekt wyłącznie paliatywny i ograniczają się do działań objawowych: zmniejszenia lub zlikwidowania dolegliwości zgłaszanych przez chorego. Jeżeli stan zaawansowania choroby nie pozwala na radykalne leczenie onkologiczne, należy oprzeć się na standardach leczenia wodobrzusza nienowotworowego, ewentualnie uzupełniając terapię o zwalczanie dodatkowych objawów ściśle uwarunkowanych typem nowotworu. Jak w każdym przypadku wodobrzusza, tak i w przypadku chorych z wodobrzuszem o etiologii nowotworowej ze współistniejącym nadciśnieniem wrotnym (przerzuty w wątrobie, zamknięcie światła naczyń przez ucisk z zewnątrz) zaleca się stosowanie leków moczopędnych i ograniczenie spożycia soli. Diuretyki stosowane w tym wskazaniu: spironolakton oraz częściej - diuretyki pętlowe nawet przy dość istotnych uszkodzeniach nefronu mają wysoką skuteczność działania i dobra tolerancję. Poza tym sterowność dawki leku jest wysoka, można je podawać różnymi drogami, doraźnie bądź z ustalonym, regularnym dawkowaniem. Furosemid - diuretyk pętlowy nieoszczędzający potasu stosuje się najczęściej. W wyborze należy kierować się głównie skutecznością działania i poprawą w ocenie klinicznej, a dawki dostosowywać indywidualnie, konfrontując pozostałe obciążenia internistyczne. Poza tym nie należy zapomnieć o okresowych kontrolach morfologii krwi, jonogramów, poziomów białka - przy znacznej hipoalbuminemii, mimo dobrze prowadzonej gospodarki wodno-elektrolitowej, objawy kliniczne będą się utrzymywały, a wahania stężeń, głównie zewnątrzkomórkowego stężenia potasu mogą prowadzić do zaburzeń rytmu i funkcjonowania przewodu pokarmowego. Paracenteza diagnostyczna, czyli nakłucie jamy otrzewnowej i pobranie niewielkiej ilości płynu stosuje się celem ustalenia jego etiologii: potwierdzenia procesu nowotworowego (badanie cytologiczne), zapalnego (bakteriologia), określenia zawartości i składu (wskaźnik SAAB). Paracentezę terapeutyczną - nakłucie jamy otrzewnej i upuszczenie większej ilości płynu puchlinowego stosuje się przede wszystkim wtedy, gdy obserwujemy brak efektów leczenia farmakologicznego, z bardzo silnymi objawami bólowymi, narastające bardzo szybko, oporne na leczenie lekami moczopędnymi oraz u długotrwale leczonych pacjentów, którym poprzednie nakłucia przyniosły zadowalający efekt. Jednorazowo dopuszcza się usunięcie do 5 l płynu - taka objętość nie wiąże się ze znamiennym ryzykiem zmiany objętości osocza (hematokryt), zaburzenia czynności nerek, wpływu na obciążenie układu krążenia. W przypadku płynu o istotnej zawartości białka należy się liczyć z możliwością wystąpienia hipoalbuminemii - stosowanie diety bogatobiałkowej oraz usuwanie mniejszych objętości płynu o etiologii nowotworowej w niewielkich odstępach czasu umożliwia redukcję ryzyka znacznego nagłego zmniejszenia zawartości białka (łatwiejsza odbudowa małych niedoborów), często obserwowanego u chorych po zabiegu. Nakłucie nie jest procedurą bez możliwych powikłań. Należy się liczyć z takimi niekorzystnymi zdarzeniami jak np. powikłania infekcyjne. W takich sytuacjach należy dreny usunąć możliwie szybko i stosować skuteczną antybiotykoterapię. Wprowadzenie drenu na stałe należy rozważyć, jeśli wielokrotne nakłucia jamy otrzewnej nie pozwalają opanować objawów, pacjent jest w stanie klinicznym względnie dobrym i ustąpienie objawów znacznie poprawi jego komfort życia. Skuteczność omawianej metody jest bardzo duża, u 83-100% chorych udaje się opanować objawy wodobrzusza o etiologii nowotworowej, pamiętające jednak o takich następstwach jak hipoalbuminemia. Innym sposobem stosowanym w leczeniu chorych z objawami wodobrzusza jest założenie przetoki otrzewnowo-żylnej odprowadzającej płyn z jamy otrzewnej do żyły głównej poprzez system jednokierunkowych zastawek, wszczepianych podczas zabiegu laparotomii. Przetoki otrzewnowo-żylne w sposób stały drenują płyn puchlinowy z jamy otrzewnowej bezpośrednio do żyły głównej, reagując na podwyższone ciśnienie w jamie otrzewnowej. Nie wiąże się to z utratą objętości płynu, białka i elektrolitów z ustroju. Za pomocą omawianej techniki poprawę uzyskać można u większości chorych ze stwierdzonymi przerzutami do wątroby. Czas utrzymania drożności przetoki wynosi około 10 tygodni. Wytworzenie przetoki otrzewnowo-żylnej wiąże się z koniecznością ciągłego, 24-godzinnego monitoringu ośrodkowego ciśnienia żylnego aby nie doprowadzić do znacznego obciążenia serca i nie pominąć innej, współistniejącej przyczyny zastoju płynu. Przeciwwskazaniem do wytworzenia przetok otrzewnowo-żylnych są głównie zaburzenia czynności układu krzepnięcia, zaawansowana niewydolność krążenia lub nerek, krwisty płyn, podejrzenie płynu zapalnego ze stężeniem białka > 4,5 g/l. , podawana do jamy otrzewnej bezpośrednio po usunięciu z niej nadmiaru płynu zabezpiecza chorych przed nawrotem wodobrzusza, niszczy komórki nowotworowe znajdujące się na powierzchni otrzewnej oraz, poprzez pobudzenie odkładania się na jej powierzchni włóknika, zmniejsza wytwarzanie płynu. Dootrzewnowe podawanie cytostatyków pozwala na uzyskanie dużych stężeń leków miejscowo, bez zwiększania ich ogólnoustrojowej toksyczności. Niestety, chemioterapia dootrzewnowa charakteryzuje się niewielkim przenikaniem w głąb guza (około 1 mm) i nierównomierną dystrybucją leku. Chemioterapia wewnątrzotrzewnowa ma zazwyczaj charakter paliatywny. (HIPEC – Hyperthermic IntraPEritoneal Chemotherapy) - skuteczność tej metody jest większa, gdy guz pierwotny jest chemiowrażliwy. Wybór cytostatyku opiera się na zasadach stosowanych przy wyborze leczenia systemowego. Wewnątrzotrzewnowa chemioterapia perfuzyjna w hipertermii, która poprzez podanie w ogrzanym do 41,5 st. C płynie zwiększa cytotoksyczność podawanych chemioterapeutyków ( cisplatyny, mitomycyny C, 5-fluorouracylu) i penetrację leku do tkanek stosowana jest w przypadku operacyjnych przerzutów do jamy otrzewnej z towarzyszącym wodobrzuszem bądź nowotworów pierwotnie wywodzących się z otrzewnej, w przebiegu których wodobrzusze jest często pierwszym, a niejednokrotnie jedynym objawem. Celem operacji cytoredukcyjnej jest usunięcie wszystkich makroskopowo widocznych ognisk nowotworu, a następnie perfuzję jamy otrzewnowej gorącym cytostatykiem, co wiąże się z opanowaniem wodobrzusza o etiologii nowotworowej u większości chorych. Jednym z najnowszych sposobów leczenia wodobrzusza w przebiegu choroby nowotworowej jest dootrzewnowe podanie katumaksomabu (catumaxomab). Katumaksomab jest trójfunkcyjnym szczurzym-mysim hybrydowym przeciwciałem monoklonalnym, skierowanym swoiście przeciw antygenowi cząsteczki adhezyjnej komórek nabłonkowych (EpCAM) i antygenowi CD3. W większości rodzajów złośliwych nowotworów nabłonkowych następuje nadmierna ekspresja antygenu EpCAM. Ekspresja CD3 następuje na dojrzałych komórkach T jako element receptora komórek T. Trzecie funkcjonalne miejsce wiązania w rejonie Fc katumaksomabu umożliwia interakcję z pomocniczymi komórkami odpornościowymi poprzez receptory Fcδ. Ze względu na właściwości wiązania katumaksomabu komórki nowotworowe, komórki T i pomocnicze komórki odpornościowe znacznie się do siebie zbliżają. W związku z tym indukowana jest wspólna odpowiedź immunologiczna przeciw komórkom nowotworowym, obejmująca różne mechanizmy działania, takie jak aktywacja komórek T, cytotoksyczność komórkowa zależna od przeciwciał (antibody-dependent cell-mediated cytotoxicity/ ADCC), cytotoksyczność zależna od dopełniacza (complement-dependent cytotoxic ty/ CDC) i fagocytoza. Prowadzi to do zniszczenia komórek nowotworowych. Leczenie musi być wykonywane w warunkach szpitalnych zarówno ze względu na potrzebę zachowania warunków sterylności postępowania, jak i możliwości wystąpienia powikłań uczuleniowych. Leczenie jest trudno dostępne ze względu na koszty wynoszące około zł. Opracowanie: lek. med. Paulina Cichon, Klinika Chirurgii Onkologicznej Gdański Uniwersytet Medyczny Konsultacja: dr hab. Tomasz Jastrzębski, Klinika Chirurgii Onkologicznej Gdański Uniwersytet Medyczny » powrót na początek strony Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski ten tekst przeczytasz w 5 minut Wodobrzusze to dolegliwość, do której dochodzi w wyniku nagromadzenia płynu w jamie otrzewnej. Przyczyn może być kilka, dlatego wodobrzusze to objaw choroby, nie sama jednostka chorobowa. Diagnozę stawia się po przeprowadzeniu USG brzucha. Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Definicja wodobrzusza Wodobrzusze - przyczyny Rodzaje wodobrzusza Objawy wodobrzusza Wodobrzusze - rozpoznanie Wodobrzusze - leczenie Definicja wodobrzusza Wodobrzusze jest dolegliwością, która spowodowana jest gromadzeniem się płynu w jamie otrzewnej (poprawna ilość płynu to około 150 ml). Przyczyn tego stanu może być bardzo dużo, dlatego samo wodobrzusze jest objawem, a nie jednostką chorobową. W jamie otrzewnej zwykle gromadzi się płyn surowiczy, w którym znajduje się 3g/dl białka, sód, potas oraz glukoza. Jeżeli w płynie znajdują się neurofile - świadczy to o zakażeniu, natomiast jeśli będą to erytrocyty - można podejrzewać toczący się proces nowotworowy. Wodobrzusze - przyczyny Wodobrzusze nie jest chorobą, lecz objawem bardzo wielu schorzeń, których cechą wspólną jest gromadzenie się w jamie otrzewnej płynu o różnym charakterze. Dochodzi do tego przede wszystkim na skutek utrudnionego odpływu krwi z układu żyły wrotnej oraz obniżonego poziomu we krwi białek z grupy albumin, jednym z zadań których jest utrzymywanie płynu w naczyniach krwionośnych. Przyczyn wodobrzusza może być bardzo wiele. Do najczęstszych należą: zastoinowa niewydolność krążenia, choroby wątroby przebiegające z nadciśnieniem w układzie wrotnym, zakrzepica żyły wrotnej, niewydolność nerek, stany zapalne o różnym pochodzeniu, utrudniony odpływ chłonki, marskość wątroby, rozległa oparzenia, obrzęki głodowe, nowotwory złośliwe zlokalizowane w jamie brzusznej i w jamie miednicy. Rodzaje wodobrzusza W zależności od objętości płynu zgromadzonego w jamie otrzewnej, dolegliwość w postaci wodobrzusza dzielimy na: I stopień - wodobrzusze łagodne. Rozpoznanie tego rodzaju dolegliwości możliwe jest przy pomocy zwykłego badania USG. II stopień - wodobrzusze umiarkowane. O tym rodzaju wodobrzusza mówimy, kiedy płyn w jamie otrzewnej przekracza 500 ml. Pacjenci mają uczucie, że ich brzuch jest rozlany, czują w środku przemieszczający się płyn. W rozpoznaniu wodobrzusza umiarkowanego przydatne jest opukiwanie brzucha (pacjent leży najpierw na jednym, a potem na drugim boku). Dzięki temu badaniu lekarz jest w stanie zaobserwować jak przemieszcza się stłumienie podczas zmiany pozycji przez chorego. III stopień - zaawansowany. Jest charakterystyczne i łatwe do rozpoznania. Pacjent ma duży brzuch, który może być również napięty i chude kończyny, Pępek u takiej osobny jest wygładzony, natomiast zdarza się, że dochodzi do przepukliny pępkowej, która uwidacznia się podczas kaszlu. Zaawansowana odmiana wodobrzusza powoduje, że na brzuchu pacjenta, przez skórę przebijają się naczynia żylne. Skóra na brzuchu jest cieniutka oraz błyszcząca. Objawy wodobrzusza Objawy wodobrzusza to przede wszystkim powiększenie obwodu brzucha, przyrost masy ciała, bóle brzucha oraz uczucie dyskomfortu i rozpierania w jamie brzusznej. Brzuch jest rozlany na boki, co w medycynie określa się mianem brzucha żabiego. Z czasem mogą dołączyć się problem z siadaniem i chodzeniem, zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego (wymioty, odbijania, zgaga), obrzęki kończyn dolnych i zewnętrznych narządów płciowych. Jeżeli objętość płynu przekracza 1,5 l, pacjent może odczuwać również duszność czy obrzęki kończyn dolnych. Długotrwała dolegliwość w postaci wodobrzusza może prowadzić również do wysięku opłucnowego, czyli zgromadzenia płynu w jamie opłucnej (częściej po prawej stronie). Wodobrzusze - rozpoznanie Wodobrzusze bywa dolegliwością trudną do zdiagnozowania, zwłaszcza jeśli pacjent jest dodatkowo otyły. Wodobrzusze trzeba odróżnić od ciąży, torbieli jajnika, nowotworu jajnika czy powiększenia pęcherza moczowego, które często mają podobne objawy. Podstawowym badaniem wykonywanym w diagnostyce wodobrzusza jest USG oraz tomografia komputerowa. Te dwa badania są przydatne, szczególnie w przypadku pacjentów otyłych, lub takich, u których ilość płynu znajdującego się w jamie otrzewnej jest mała. Wodobrzusze często pojawia się w wyniku marskości wątroby lub poszerzenia żyły wrotnej i powiększenia śledziony - co często ułatwia jego rozpoznanie. Diagnostyka płynu puchlinowego - to badanie, które umożliwia odróżnienie wodobrzusza spowodowanego nadciśnieniem wrotnym od wodobrzusza o innej etiologii. Lekarz nakłuwa jamę brzuszną i pobiera płyn. Pobieranie płynu wykonuje się jednorazowo (przy wodobrzuszu zaawansowanym) natomiast jeżeli dolegliwość jest oporna na leczeniem preparatami moczopędnymi, można wykonać diagnostykę kilka razy. Potrzebujesz e-Recepty lub e-Zwolnienia? Umów się na wizytę online z lekarzem nawet w 10 minut, bez wychodzenia z domu. Skorzystaj z opcji e-konsultacji i nie czekaj na odległy termin wizyty. Wskazaniami do nakłucia jamy brzusznej są: rozpoznane wodobrzusze, rozróżnienie wodobrzusza od zapalenia otrzewnej, marskość wątroby z wodobrzuszem. Przed pobraniem płynu z jamy brzucha, pacjent powinien oddać mocz. Podczas zabiegu należy ułożyć się w pozycji półleżącej z uniesionym tułowiem. Lekarz wykonuje nakłucie igłą, której długość zależy od tego jak gruba jest nasza tkanka tłuszczowa, i w miejscu gdzie stwierdzona została obecność płynu (zwykle w okolicy pępka). Ilość pobranego płynu to około 50-100 ml, który kolejno poddawany jest analizie. Można to zrobić przy pomocy gołego oka lub badań w trakcie, których oznaczane jest stężenie białka oraz obecne w nim komórki czy bakterie. Jak ocenić płyn gołym okiem? Otóż jego wygląd często wskazuje na przyczynę wodobrzusza. Barwa słomkowa płynu (może być tej przejrzysty) pojawia się najczęściej w przypadku marskości wątroby, niewydolności serca lub w zespole nerczycowym (może być również mleczny). Płyn ropny i mętny charakterystyczny jest dla zapalenia otrzewnej, natomiast kolor zróżnicowany (krwotoczny,mleczny albo przejrzysty) może sugerować: nowotwór, gruźlicę, chorobę trzustki. Wodobrzusze - leczenie Leczenie wodobrzusza to przede wszystkim terapia przyczynowa schorzenia podstawowego. Działania doraźne polegają na nakłuciu jamy otrzewnej i upuszczeniu płynu (paracentezie) oraz podawaniu leków moczopędnych i stosowaniu diety niskosodowej. Można zastanowić się również nad suplementacją naturalnymi składnikami, których celem jest wsparcie funkcjonowania wątroby i zwiększenie komfortu trawiennego. Tekst: SzB Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Najlepszy internista Wodobrzusze choroba Mięśniaki macicy - najczęstsze objawy, że coś jest nie tak. Przyczyny i metody leczenia mięśniaków Mięśniak macicy to łagodne zmiany nowotworowe rozwijające się w tkance mięśniowej macicy lub w jajowodach, szyjce macicy lub tkankach w pobliżu macicy. Często... Adrian Jurewicz Bóle mięśniowe - przyczyny i leczenie. Domowe sposoby na bóle mięśniowe Prawie każdy odczuje bóle mięśniowe w pewnym momencie swojego życia. Część z nich jest normalna, gdy pojawia się kiedy zaczynamy nową aktywność fizyczną lub... Adrian Jurewicz Liszaj na twarzy - przyczyny, objawy, leczenie. Domowe sposoby na liszaja Liszaj to pojęcia dość szerokie. Pod tym pojęciem skrywają się aż trzy różne schorzenia dermatologiczne lub choroby wewnętrzne, czyli liszaj płaski, rumieniowaty,... Marta Pawlak Pochwica to wstydliwy problem wielu kobiet. Objawy, leczenie i profilaktyka Pochwica to mimowolne skurcze mięśni pochwy. Kobiety mogą tego doświadczyć na początku seksu, podczas wkładania tamponu lub podczas badania ginekologicznego.... Adrian Jurewicz Wole tarczycy - przyczyny, rodzaje, objawy i leczenie Wole tarczycy to widoczne zgrubienie szyi, które jest efektem nieprawidłowego funkcjonowania tego gruczołu. Pojawienie się wola tarczycy nie zawsze wskazuje na... Monika Wasilonek Stan przedcukrzycowy - objawy, diagnostyka i leczenie Stan przedcukrzycowy to zaburzenie, którego nie powinno się ignorować, ponieważ jego wystąpienie wpływa na spotęgowane ryzyka zachorowania na cukrzycę.... Monika Wasilonek Takie były przyczyny zgonów poprzedników Putina. Jeden przed śmiercią poprosił o ogórki Do sypialni Stalina wszedł jego ochroniarz. Przywódca Związku Radzieckiego leżał na podłodze w kałuży zimnego moczu, ale oddychał. Był w stanie podobnym do... Tomasz Gdaniec Krosty na języku - przyczyny i leczenie Krosty na języku mogą mieć różne podłoże. Ich pojawienie może być skutkiem reakcji alergicznej, nieprawidłowej higieny jamy ustnej i języka, ale krosty na języku... Rotawirusy u dzieci i dorosłych - objawy, leczenie, profilaktyka, szczepienie Jeśli przeżyjesz atak rotawirusa na twój dom, pewnie trzy razy zastanowisz się, czy nie warto było się zaszczepić. Zwłaszcza że dla małych dzieci spotkanie z tym... Halina Pilonis Borelioza stawowa - przebieg i leczenie Inaczej boreliozowe zapalenie stawów jest jedną z postaci boreliozy. Bóle czy sztywność stawów mogą się pojawić dopiero po kilku miesiącach, a nawet po kilku... Joanna Zielewska

woda w brzuchu forum